Rudolf Nureyev wordt gezien als de grootste danser van zijn tijd, hij wordt vaak in één adem genoemd met Auguste Vestris en Vaslav Nijinsky. Hij studeerde bij Aleksandr Poesjkin (balletleraar) aan de school van het Kirov-ballet in Leningrad, waar hij in 1958 debuteerde als solist.


Vanaf mijn derde tot mijn zeventiende jaar deed ik alle mogelijke balletlessen, die je in die tijd kon doen. Ik had les van Mascha ter Weeme, Sonja Gaskell en het langst bij Florrie Rodrigo. Dansen was voor mij heel belangrijk, ik kon er al mijn emoties in kwijt. Ik was nogal getalenteerd. Toen ik zeventien was en mijn weg verder wilde vinden in de balletwereld, gebeurde het dat ik van de één op de andere dag niet kon lopen. Ik had ernstige rugklachten. De artsen, die er geen verklaring voor konden vinden, verboden mij nog verder te dansen en dat was het dan. Weg danscarrière, weg toekomstidealen….dacht ik toen. Nooit meer gedanst.

Toen ik 43 was, hoorde ik dat Barrie Stevens een balletschool geopend had en dat je daar losse lessen kon volgen. Heel nerveus belde ik hem op om te vragen of ook ik daar lessen kon doen. Voor hem was dat heel vanzelfsprekend. Ik begon na 26 jaar weer met balletlessen. Hoe zou mijn rug het doen? Twee jaar duurde het, ik volgde zeker 4 tot 5 lessen per week, voordat ik in de spiegel naar mijn eigen ogen kon kijken. Weer te dansen gaf zo enorm veel emoties, het was zo heftig in het begin. En rugpijn, dat heb ik nooit meer gehad.

En zo van lieverlee, toen Barrie zijn balletschool niet meer voortzette, ging ik naar meerdere balletscholen. Het dansen gaf mij zoveel voldoening. Dat ik nooit meer zou optreden was voor mij volledig geaccepteerd. Hierdoor kon ik helemaal vrij mijn trainingen doen. Mijn lessen volg ik nog steeds bij de Henny Jurriëns Stichting, het Amsterdams Dance Centre . Bij de laatst genoemde school kreeg ik jaren les o.a. van Jane Lord. Op een geven moment zei zij tegen mij dat er bij het Nationale Ballet figuranten nodig waren en dat dat wel iets voor mij zou zijn. En zowaar….bij het Nationaal Ballet kreeg ik in 2008 een figurantenrol in Sleeping Beauty. Het weten dat ik nooit zou optreden dat volledig geaccepteerd was door mij werd omgezet in een overweldigend gevoel van euforie. Zonder de dwang dat je met ballet altijd tot het uiterste moet gaan om het beste uit jezelf te halen, mocht ik, voor mijn gevoel, in volle overtuiging mijn rol spelen in deze prachtige productie. Wie krijgt de mogelijkheid om op haar 62e een rol te krijgen bij het Nationaal Ballet!

In dat jaar kreeg ik ook les van Marting Meng. Op de een of andere manier vond hij mijn manier van dansen erg mooi. Hij vertelde mij dat goede vrienden van hem, n.l. Thom Stuart en Rinus Sprong van de Dutch Don't Dance Division een voorstelling zouden geven in 2009: de Notenkraker en dat ik volgens hem mee moest doen aan de audities. Ik….meedoen aan een auditie? Dat had ik nog nooit gedaan. De stoute schoen aangetrokken en toch de auditie gedaan en ik werd gevraagd om mee te doen. En in 2009 mocht ik weer meedoen in deze prachtige productie. De passie, de enorme overtuiging, de kracht waarmee deze twee choreografen zich inzetten om ballet laagdrempeliger te maken voor iedereen raakt mij zeer diep. In de zomer organiseren zij zomercursussen waar iederen, die maar wil dansen, kan dansen. Leeftijd maakt voor hen niets uit. Van 3 tot 80 jaar kunnen bij hun de cursussen volgen in Den Haag. In 2010 werd ik weer gevraagd om mee toe doen met het Nationaal Ballet voor de Sleeping Beauty. Mijn praktijk was gesloten gedurende de optredens. Wat een plezier. Wat een cadeau. En in 2011 mocht ik weer met de Dutch Don"t Dance Devision meedoen met de productie Abdallah. En zowaar….ik had een klein dansje te doen op mijn spitzen.

65 Jaar, dansen op spitzen, wat een droom. Rugpijn, ik weet niet meer wat dat is. Ik denk, dat hoe oud je ook bent, je altijd je dromen kan hebben. Ik denk, hoe oud je ook bent, koester je toekomstperspectief. Ik denk, hoe oud je ook bent…geniet van alle dingen die je nu doet en schuif ideeën of dromen niet voor je uit, realiseer het nu. Hoe groot of klein jouw wensen, gedachten of ideeën ook kunnen zijn.

Beleef het leven in alle facetten, wat het ook moge zijn, mooie dingen, verdrietige dingen,pijnliike dingen, fascinerende dingen. Als je het werkelijk kunt "beleven, zal je hierdoor groeien en gelukkig zijn." Ik denk dat dat jouw opgave in het leven is.

Madeleine Meuwessen © 2012 • Maak kennis metContact